Dag 26 + 27 Rocky Mountain NP - Road Bear RV 30 juni 1 juli

Gisteren zijn we, na alle vuilwatertanks geleegd te hebben, om kwart over 6 aan onze laatste 136 kilometer van onze vakantie begonnen. Het wordt een mooie route door de bergen, voordat we Denver binnen zullen rijden. Om 8 uur komen we aan in Nederland en dat zonder te vliegen. Nederland is een klein plaatsje aan de westkant van Denver. Natuurlijk nemen we even en foto van het plaatsnaambord.

Als we de bergen uitrijden de highway richting Denver op, gaat het snel. Het is rustig op de weg en op het moment dat er een file ontstaat, moeten wij afslaan. We moeten eerst propaan en benzine tanken voordat we de camper kunnen inleveren. De propaanhandelaar kennen we nog van 2011. Het is een onoogelijk, ja wat is het eigenlijk, garagebedrijfje of sloopbedrijf.

We worden vriendelijk begroet en na het betalen van 5 dollar worden we nog even geholpen bij het achteruit rijden.

Nadat ook de benzinetank weer vol zit, rijden we naar Road Bear RV. Daar staan al mensen te wachten en wij sluiten achteraan. Alles gaat weer zeer snel. Terwijl wij het beddengoed in de wasmanden gooien, controleert een medewerker de camper op schade. Dat is er niet, dus dat is ok. Wel hebben we meer mijlen gereden dan het afgenomen pakket. Dat wordt dus bijbetalen. We hebben 3497 mijl gereden, zo'n 500 mijl meer dan afgesproken. Het is soms lastig te bepalen hoeveel je nog extra in de parken rijdt, naast je route.

Om 11 uur worden we met hun taxi service naar het Best Western hotel nabij het vliegveld gebracht. Het is een grote luxe kamer. Even Denver in gaat niet lukken en wij besluiten om in het hotel te blijven en bij Ruby's Tuesday een kop koffie te gaan drinken. Iets bij de koffie is niet gebruikelijk hier. Je komt dan snel uit bij eten op de dessertkaart. We nemen een stuk cheesecake. Dat is een voordeel van die grote porties hier, we delen de cake. Ook de refill is hier gebruikelijk, dus onze kop wordt nog eens bijgeschonken met koffie. De koppen zijn al niet klein, dus voor Hollandse begrippen kom je al snel op 4 kopjes koffie uit voor de prijs van 2. We reserveren direct voor het avondeten. Dat is een goede keuze, want het is 's avonds erg druk. Er is een internationaal softbal evenement gaande waar zo'n 900 teams aan meedoen. Later in de middag gaan we inchecken voor de vlucht van vandaag. Met de boardingpassen op zak gaan we 's avonds uit eten. De zalm is heerlijk en ook het toetje is weer groot en dus delen we hem.

Vandaag worden we om 10 uur naar de luchthaven gebracht om van daaruit om 14:14 te vertrekken naar Detroit. Daar gaan we om 21:49 naar Schiphol. Als alles goed verloopt komen we op 2 juli om 11:35 aan op Amsterdam. We hebben een geweldige vakantie gehad.

Dag 26 Rocky Mountain NP 29 juni

De laatste dag in het park is aangebroken. We doen lekker rustig aan vandaag en beginnen met een ontbijt om 8 uur. Onze achterburen zijn ook al op. Dat is een gezin uit Denver die hier een paar dagen kamperen in een tent. Gisteren al even kort mee gesproken en we geven hun onze laatste voorraden die we vandaag niet meer op krijgen. Alle non food artikelen kunnen we bij Road Bear acherlaten voor andere huurders.

Vandaag gaan we het visitor center Beavers Meadows bezoeken. Dat doen we weer met de shuttle bus, omdat in dit park erg weinig parkeerruimte voor RV's is gemaakt. Dat is toch wel een minpuntje. Vanmiddag beginnen we met het inpakken van onze koffers en het opruimen van onze camper, zodat we morgenvroeg direct kunnen vertrekken voor onze laatste kilometers. De stroomvoorziening is ok, dus hebben we de slide-out weer uitgeschoven. Morgen denk ik ons laatste blogverslag als we in het hotel arriveren. Vrijdag zullen we met een tussenstop in Detroit, weer naar Schiphol vliegen. Daar landen we dan zaterdag in de loop van de dag.

Dag 25 Rocky Mountain NP 28 juni

Dit wordt een actief dagje. We hebben gisteren met de ranger een leuke wandeling besproken van zo'n 12 km. Moet te doen zijn en we willen vroeg starten. Anders kan het nogal druk worden op de trails en het beloofd weer warm te worden met aan het einde van de dag kans op onweer. Dan wil je zeker weer terug zijn. Met voldoende water en energiedrank melden we ons bij de opstapplaats van de shuttle bus. Na een half uur komt de bus aangereden die ons naar een overstappunt brengt. Van daaruit worden we naar het startpunt van de trails gebracht. Het is een prachtige wandeling. Bij Emerald Lake staat een stel uitgelaten tienermeiden foto's te nemen totdat plotseling de Iphone valt en in het ijskoude water verdwijnt. Één van de meiden probeert hem nog te pakken, waarbij ook zij uitglijdt en tot haar schouders in het water zit. Ze klautert zonder telefoon weer de rots op. Wat is de moraal van dit verhaal? Koop geen Iphone, dan kan hij ook niet in het water vallen.

Om drie uur zijn we weer terug bij de opstapplaats van de shuttle bus. Het laatste stuk van de wandeling was gelukkig bergafwaarts. Het is toch wel behoorlijk inspannend geweest, ook al hebben we lekker rustig aan gedaan. Tijdens de busrit zien we regendruppels op de voorruit vallen. We zijn dus precies op tijd weer terug. Half zes gaat het wat serieuzer regenen, maar dat is gelukkig van korte duur.

Foto's van deze trip komen waarschijnlijk pas als we overmorgen naar ons hotel gaan in Denver. Hier in het park is maar één punt waar wifi is en op het moment van het schrijven van dit blog weet ik niet wat daar de kwaliteit van is. Morgen moeten we al onze koffers gaan pakken, omdat we overmorgen vroeg de camper in moeten leveren. De route zal dan langs Nederland gaan, een klein plaatsje aan de west kant van Denver. Daar moeten we toch een foto van hebben.

Dag 24 Saratoga - Rocky Mountain National Park 27 juni

Vandaag gaan we met RoadBear bellen over het probleem met de electiciteit. We vertrekken eerst van de camping en zijn niet heel erg vroeg opgestaan. We kunnen pas om 8 uur pacific mean time bellen met Road Bear in Los Angles. Dat houdt in dat het hier dan 9 uur is. Als we Riverside passeren zetten we hem aan de kant. Eerst checken we of het prbleem zich misschien spontaan heeft opgelost. Dat blijkt niet zo te zijn. Zodra we bij de camping van het stroom af gaan en over gaan op de accu, slaat het systeem op hol. Als ik bel met de helpdesk, loopt de meter van de generator nog steeds op terwijl die toch echt uit is vertel ik de telefoniste. Ze heeft nog nooit eerder van dit probleem gehoord. Ik denk dat het probleem in de hoofdschakelaar of de achterliggende relais moet liggen. Helaas zijn er weinig reparateurs in de omgeving van ons overnachtingsadres. Ik moet naar Laramie rijden of naar Road Bear Denver.

Nadat we opgehangen hebben overleggen we met elkaar. Dit gaat ons zeker een dag kosten schatten we in. Laramie is zeker anderhalf uur rijden. Daarna moet er nog gezocht worden naar het probleem. Dat zou kunnen betekenen dat we de eerste gereserveerde overnachting al gaan missen. Je weet natuurlijk niet of het probleem opgelost kan worden maar zonder goed werkende stroom werkt ook de waterpomp niet. Dat is dus een probleem bij het doucen en wc gebruik. We weten dat op onze campground eigenlijk geen faciliteiten zijn, behalve pit toiletten. Hmm, dilemma dus. Ik ga toch maar weer eens met die schakelaar in de weer. Het probleem is gekomen toen we voor het tanken van propaan de hoofdschakelaar uit hebben gezet. Een aantal keren heen en weer, een klap er tegenaan en opeens hoor ik weer een relais overgaan. Het display van de generator is ook uitgegaan. Dat is een goed teken. We besluiten het erop te gokken en bij de eerstvolgende parkeerplaats voordat we het park ingaan nogmaals te controleren.

De parkeerplaats ligt aan een mooi meertje met allemaal verschillende vogels waaronder pelikanen. We zien zelfs als we onze lunch nuttigen, elk herten oversteken. De problemen met de accu zijn niet teruggekomen dus kunnen we toch onze geplande reis voortzetten. Onderweg zien we nog elanden en één zelfs met veulen. We rijden over een prachtige weg die ons slingerend over het hoogste punt (3713 meter) brengt. Helaas is er weer te weinig parkeerruimte om daar even te stoppen. Als we aankomen bij de camping blijkt die volgeboekt te zijn. Gelukkig hebben we deze een half jaar geleden gereserveerd. We staan er drie nachten. Het is een prachtig groen park. De plaats is groot en om ons heen staan wat tenten. We doen de slide-out maar niet uit. Als er toch nog problemen met de stroom zijn, dan krijgen we hem misschien niet weer ingetrokken.

Later in de middag lopen we nog even naar het visitor center, maar die blijkt al om half 5 gesloten te zijn. Dit park is duidelijk anders dan alle andere parken. Geen winkels en restaurants. We horen later dat er zelfs in het verleden lodges zijn geweest, maar die zijn afgebroken. Men wilde het park weer terug brengen naar een staat van begin 1900. Van de ranger die aan de ingang van onze campground zit krijgen we de benodigde informatie voor een wandeling die we morgen willen gaan doen. We gaan terug naar de camper, na een vermoeiende dag.

Dag 23 Jackson Hole - Saratoga 26 juni

Vandaag rijden we in ongeveer 510 km naar Saratoga, We waren eerst van plan naar Rawlins te rijden, zo'n 70 km korter. Maar omdat de ligging van de KOA daar niet zo mooi is (aan de interstate) rijden we verder. De bedoeling is om op een City Park te gaan staan. Daar is eigenlijk niet veel, maar wel mooi gelegen aan een meer. Als we daar arriveren, blijkt er iets niet in orde met de stroomvoorziening in de camper. De accu is maar voor 1/3 vol, terwijl we de hele dag gereden hebben. Het paneel in de camper geeft ook al rare waarden aan. Alle tanks zijn vol en de gastank geeft helemaal geen waarde. We overleggen met Road Bear, maar omdat het zondag is en ze hier in Amerika gesloten zijn, blijken we uit te komen bij een helpdesk in Nieuw Zeeland. Die kan ons niet verder helpen en maken alleen een dossier aan. Later ontdek ik dat de eenheden van de generator ook niet juist zijn. Die zijn opeens 4 uur hoger dan er op het contact staat, terwijl we dat ding nog niet aan gehad hebben. Het advies is om morgen om 8 uur weer te bellen, dan komen we weer in Amerika uit met ons telefoontje. Ik vertrouw het allemaal niet en we kiezen voor een camping met meer faciliteiten en stroom.

Vandaag ook nog even de krant doorgenomen die we in Jackson meegekregen hebben. Het is natuurlijk een Amerikaanse. Daar staan nog berichten in over allerlei bosbranden die al weer volop woeden in Californië. Er is er zelfs één bij Mono Lake. Daar zijn we aan het begin van onze trip geweest. Verkeer wordt daar onder begeleiding over de hwy 395 geleid. Voor Lee Vining geldt er een standby voor evacuatie. Gelukkig zijn we daar ver van verwijderd. De aankomende dagen verblijven we op een campground in Rocky Mountain National Park. Daar verwachten we niet te kunnen posten of er moet ergens een visitor center zijn met wifi. Het kan dus zijn dat we de aankomende 3 dagen even niets van ons laten horen. Tot later.

Dag 22 Grand Teton - Jackson 25 juni

Vandaag vertrekken we uit Grand Teton om na ongeveer 100 km weer onze volgende camping aan te doen. Ook deze is in Nederland al gereserveerd, omdat we er rekening mee houden dat het druk kan zijn. Er is een rodeo in de stad. We hopen onderweg nog wat dieren te spotten, maar helaas de koek is op. We rijden om half 10 al Jackson Hole binnen. Eerst maar even naar het visitor center voor wat informatie. Daar wordt ons verteld dat de kaartjes van de rodeo iets goedkoper zijn als je ze via het internet koopt. Er is wifi dus besluiten we dat dan maar te doen. Er is nog één plaats vrij direct vooraan op de hoofdtribune. Direct daarachter is er nog een plaats. We besluiten die maar te nemen, zodat ik vanaf de eerste rij hopelijk mooie foto's kan maken. Voor $35,- p/p mogen we vanavond naar binnen.

Daarna gaan we nog even Jackson Hole in en parkeren ons long vehicel op de parkeerplaats die ons door de medewerker van het visitor center is aanbevolen. Er is nog genoeg plaats. Naast ons staan Zwitsers waar we mee in gesprek raken toen we hun Road Bear camper stonden te bekijken. Hun 22 ft camper heeft een erg mooie indeling en is toch zo'n kleine 2 meter korter. Dat kan handig zijn als er weinig parkeerruimte in parken is. We mogen de camper wel even van binnen zien. Ze zijn erg aardig. Ze blijken echte globetrotters te zijn en hebben verschillende verre bestemmingen aangedaan. Australie is een aanrader vinden zij.

Het stadje Jackson Hole is er één van de duurdere soort. In de winter kun je er skiën, in de zomer zijn er allerlei outdoor activiteiten. Het is verder leuk ingericht en doet erg toeristisch aan. W willen nog even naar een supermarkt en een tankstation voordat we naar de camping gaan. Beiden lukken niet, omdat het parkeerterrein van de supermarkt vol is en we kunnen niet zo zien welk tankstation propaangas verkoopt. Onze gastank (voor koken en koelkast) staat op 1/4 vol. We halen het waarschijnlijk net op een tank, maar willen met de Rocky Mountains in het vooruitzicht geen risico lopen. Uiteindelijk moeten we de camper toch ook weer afgetankt inleveren.

De camping Virginian Lodge RV Park blijkt te zijn volgeboekt ondanks de enorme hoge prijs die je hier kwijt bent van $92,- per nacht. Had ik al gezegd dat dit een duur stadje was... We krijgen plaats 54 toegewezen en vragen even waar propaan getankt kan worden. De supermarkt doen we morgenvroeg wel. We hopen dat ze daar ook campingstoelen verkopen, omdat de stoelen die we bij de camper gehuurd hebben beiden hun beste tijd gehad hebben. Het fijne van Road Bear is dat je zaken onder de $50,- zelf mag vervangen. Bonnetje kun je dan later declareren.

Met volle tanks komen we weer op de camping om ons voor te bereiden op de rodeo. Even wat warmere kleren aan en dan gaan we om zeven uur die kant op. Het is op loopafstand. De fairground staat behoorlijk vol met trailers met paarden en ander vee erin. Zoals dat hier in Amerika altijd gaat bij evenementen, wordt er met het nodige vlagvertoon begonnen. Daarna wordt er stilgestaan bij degenen die uit naam van die vlag gestorven zijn en daarna het volkslied. Ja Amerikanen zijn heel wat nationalistiser dan wij in Nederland. Er was weer veel spectacel met verschillende onderdelen. Het bull-riding, zolang mogelijk op een grote Amerikaanse stier blijven zitten, Dat zelfde trukje nog eens maar dan op een paard, saddle bronc riding. Dan is er nog het calfroping. Hier is het de bedoeling dat twee cowboys een kalf vangen met een lasso. De één moet de lasso om de kop werpen, de ander om de achterpoten. En dat allemaal in vol galop. Het laatste onderdeel is voor vrouwen, barrel riding. Dit is een onderdeel waarbij je met je paard zo snel mogelijk om drie vaten heen moet rijden en weer terug. Het was een leuke avond en om 22:00 lopen we terug naar de camping. Morgen een reisdag voor de boeg en we beseffen ons dat we nog maar 4 nachten in de camper zullen slapen...

Vlaggenparade

Bull riding

Saddle bronc riding

Saddle bronc riding

Calf roping

Calf roping

Barrel riding

Barrel riding

Dag 21 Grand Teton 24 juni

Vanmorgen gaan we weer eens kijken of we wat elanden kunnen spotten. Die moeten hier zitten, maar je moet ze natuurlijk wel tegenkomen. We gaan maar weer eens vroeg uit de veren en rijden half 7 van de camping af. Gelukkig zitten we vlakbij de ingang, dus we zijn er zo. We hebben eerder bij het visitor center doorgekregen waar we elanden of moose zoals ze hier heten, moeten zitten. Op weg er heen zien we in een flits iets bij een struik staan. Jolanda dacht aan een paard, maar ik twijfel. Gelukkig kunnen we met de camper een weg indraaien en gaan op onderzoek uit. Het moet hier achter een bosje staan. Voorzichtig lopen we om, maar we zijn al gezien. Opeens loopt er een vrouwtjes eland uit de bosjes het open veld in. Bingo onze eerste moose. plotseling loopt er nog iets achteraan. Het blijkt een veulen te zijn. Dubbel feest. Moeder en kind lopen naar achteren, waar we ook nog een drietal coyotes zien. Één zet de achtervolging in. We maken ons zorgen om het veulen. Later horen we dat ze geen kans maken tegen de moeder, dus die laten het wel om het veulen te pakken.

We rijden verder helemaal naar het zuiden van het park, waar we zijweg willen nemen die naar de laatste campground leidt van het park. Langs de kant van de weg staan wat auto's wat meestal inhoud dat er wat te zien is. Wij pakken een stukje grind langs de weg en gaan kijken. Er staat een eland aan de andere kant van de beek die daar stroomt. Een beetje ver weg, maar dit keer is het een mannetje. Die zijn toch wel wat mooier (sorry dames). Opeens roept er iemand dat er aan onze kant ook een mannetje loopt. Wat boffen we. We raken aan de praat met een Amerikaans echtpaar die weet te vertellen dat er op de campground verderop vaak drie elanden lopen. We weten niet of ze daar ook kamperen, maar we besluiten even te gaan kijken. We willen even weten of deze camping ook plaats zou hebben gehad. Dat blijkt inderdaad het geval.
we rijden de camping over en ja hoor daar ligt een prachtig mannetje in de schaduw uit te rusten. We komen weer hetzelfde echtpaar tegen en komen er achter dat zij ook fotografie als hobby hebben. Alleen hebben zij nog een grotere lens van maar liefst 600mm op hun Nikon geschroeft.

Na de nodige foto's besluiten we weer terug naar de camping te gaan en het verder rustig aan te doen. Lekker in ons boek gelezen, dat is ook vakantie... Morgen vertrekken we naar Jackson Hole. We willen daar een rodeo gaan bezoeken als daar nog kaarten voor zijn.

Elandmoeder met veulen

Eland (mannetje)