Reisverslag USA Noord West 2016: Dag 12 Columbia River Gorge 15 juni

Het heeft gisteravond behoorlijk geregend. Vannacht is het droger geworden. Volgens de weersverwachting zou het vandaag redelijk weer moeten worden met kans op een bui. Er valt hier veel te bezien dus weer vroeg uit de veren. We werden ook al weer vroeg gewekt door de bekende toeter van de langsrijdende treinen. Na een lekker ontbijtje rijden we richting Multnomah Falls. Ja, ik heb die naam ook niet verzonnen... Het is in ieder geval de meest mooie waterval waar tijdens de aanleg van de Historic Columbia River Highway ook al veel aandacht voor was. Voor de waterval is een lodge gebouwd die vroeger het ontmoetingspunt was voor een ieder die zich een auto kon permiteren. De Columbia River Highway is tussen 1913 en 1922 aangelegd waarbij er kennis voor de aanleg is opgedaan in Zwitserland.

Als we met de camper van de moderne I84 highway afrijden en parkeren is het nog rustig. We staan aan de noordzijde van de I84 en gaan met een tunnel naar de andere kant. We lopen eerst naar het plein onderaan de waterval. Van hieruit kun je een mooie foto maken met de brug halverwege die het mogelijk maakt om helemaal boven de waterval te komen. De waterval is in twee delen, bovenste deel is 165 meter en het onderste deel 21 meter hoog. We besluiten naar boven te lopen. Dat is een pittige klim. Bovenaan is een plateau dat uitzicht geeft over de rand van de waterval en de Columbia River. Onderweg komen we nog wat oude mannen tegen die een wandeltocht uitzetten voor aankomend weekend. De heren hadden dit duidelijk vaker gedaan, wij moesten lossen.

Eenmaal beneden aangekomen direct nog de naastgelgen waterval Wahkeena Falls bekeken voordat we weer verder reden naar het Vista House op Crown Point. Dit achthoekige gebouw is in 1916 gebouw als "comfort station" voor de automobilisten. Zo waren er drinkfontijntjes en wc's voor dames en heren. Het is gebouwd op een een prachtig uitzichtpunt en moest de kroon worden op de mooiste autoweg van Amerika. Toen wij arriveerden speelde er een orkestje in kleding uit vervlogen jaren. Dit ter gelegenheid van het 100 jarig bestaan.

Nog even snel een beker koffie meegenomen en toen zijn we verder over de historische highway gereden. Soms best wel lastig omdat de auto's vroeger niet zo breed waren als onze camper. Uiteindelijk kwamen we weer uit bij de Multnomah Falls, alleen nu aan de ander kant van de I84. Voordat we hier zijn moeten we nog een heel smalle weg passeren. Natuurlijk komen er dan juist 3 auto's van de andere kant. Dat wordt lastig, want dat gaat niet zondermeer passen. Met nog zo'n 5 cm ruimte aan beide zijden van de camper en de rechter spiegel ingeklapt, zijn we heel langzaam langs de auto's gereden. Dat was best spannend...

Daarna door naar de Bonneville Lock and Dam. Deze dam produceert genoeg stroom voor ongeveer 900.000 huishoudens. Naast dat de stuwdam stroom levert zijn er ook nog grote sluizen aanwezig. De schepen worden 18 meter geschut. De dam is te bezichtigen en voordat we mogen doorrijden wordt onze camper onderworpen aan een bominspectie. De bewaker inspecteert met een spiegel de onderkant van de camper en wil nog even in de camper kijken. Ja dit soort objecten worden als strategisch gezien en daarom goed bewaakt. We mogen verder. Er blijken ook nog vistrappen te zijn die de zalmen doorgang geven stroomopwaarts. Je kunt de vissen binnenin het gebouw achter een venster door de trappen zien zwemmen. Erg leuk om ze zo tegen de stroom in te zien zwemmen. Na de dam zijn we doorgereden naar onze nieuwe camping: Memaloose State Park. Morgen op weg naar Baker City over de I84.