Het wordt bijna gewoonte, 5:30 uur ging de wekker. We willen om zes uur rijden. De afstand naar de camping Fishing Bridge in Yellowstone is niet ver zo'n 100 km, maar we willen natuurlijk eerst van het park genieten. Inmiddels loopt de taakverdeling op rolletjes. De één ruimt de boel binnen op, de ander koppelt de stroom en water af. Slide-out in en niet vergeten de sleutel van het toiletgebouw in de bus te gooien en Jolanda is vandaag de buschauffeur.
We melden ons bij de West Entrance en daar blijkt men ook al vroeg op te zijn. De parkwachter conroleert de toegangskaart en we rijden verder naar Madison. Yellowstone National Park heeft verschillende "dorpen". Hier tref je o.a. de campgrounds, bezoekerscentra, winkeltjes aan. Al deze faciliteiten zijn met een loop in de vorm van een acht met elkaar verbonden. De bedoeling is om vandaag wild te gaan spotten. Hoog op het verlanglijstje staat de beer. Die hebben we in 2011 toen we hier ook waren, niet gezien. Het park ziet er zoiezo heel anders uit. Toen lagen er nog dikke pakken sneeuw en was de oost ingang overdag gesloten i.v.m. lawinegevaar. Nu is er geen vlokje meer te bekennen, terwijl het net als toen juni is. Gelukkig maar.
De route in het park loopt van Madison, Norris, Canyon naar Tower-Roosevelt. We hebben tijdens de vakantie een blog van een ander stel Nederlanders in de gaten gehouden. Als we daar vanuit gaan is de kans op beren op deze route groot. Maar ja voordat we in het gebied zijn waar verschillende keren beren gezien zijn, is het al 8 uur in de morgen. De beste tijd voor wild is tussen 5 uur en 8 uur. Natuurlijk laten beren zich ook niet sturen, dus hebben we de hele dag geen beer gezien. Niet eens een ongelikte... We komen wel op een plek waar mensen staan te kijken naar een nest van een osprey, dat is volgens mij een visarend. Er zit er één op het nest en we hebben mazzel, nummer twee komt net aanvliegen. Zo die staat op de foto. Verder natuurlijk bizons gezien. Die zie je ook niet echt over het hoofd. Een ander voordeel is dat ze niet voor je weglopen. Je hebt ruim de tijd om foto's te maken. Houdt voldoende afstand, want ze zijn erg onberekenbaar. Verder nog een aantal elk gezien, dat is een soort edelhert en pronghorn (soort bokje). Voor deze laatste wilde Jolanda even op de weg stoppen, toen opeens zwaailichten aan gingen van de auto achter ons. Nu moet je weten dat je formeel niet mag stilstaan op de wegen binnen het park. Dat werd dus Jolanda even duidelijk gemaakt met een hoofdschuddend gebaar van de Ranger. Foei, zoets zou ik natuuuuurlijk nooit doen.
Aan het einde van de dag rijden we naar de camping. Na wat onduidelijkheid over de achternaam die op de reservering staat, van den Brink is natuurlijk als Vandenbrink gespeld, krijgen we de plaats D112 toegewezen. We eten vandaag pizza en gaan niet laat op bed. De volgende morgen willen we weer om zes uur rijden, op jacht naar de beer...
 |
| Norris Geyser Basin |
 |
| Elk |
 |
| Bizon |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten