Dag 18 Yellowstone 21 juni

Vandaag weer om half zes de wekker gezet. We willen vandaag toch echt wat beren zien. Ontbijten doen we niet, dat doen we onderweg wel. Snel nog even koffie zetten, zodat we dat mee kunnen nemen. We rijden dezelfde weg als gisteren vanuit Fishing Bridge naar Canyon en dan naar Tower-Roosevelt, omdat hier de meeste kans is. Deze keer rijdt ik. Dat van die Ranger kan echt niet... Op weg van Canyon naar Tower komen we dan eindelijk in een bear-jam (beer file) terecht. Er staan allemaal auto's op de weg stil. Tja wat doe je dan, dan sluit je maar aan. Gelukkig is er nog geen Ranger te bekennen. Iedereen die zo vroeg op pad is houdt er gewoon rekening mee dat je plotseling stil moet staan. We gaan kijken wat er aan de hand is. Er loopt een zwarte beer met twee jongen onder ons. Ze is wat ver al verwijderd, dus teletoeter mee en foto's maken. Wat is dat leuk om die kleintjes met elkaar te zien rollebollen. Ze klimmen in bomen en uiteindelijk gaat het hele gezelschap uit het zicht. Allemaal weer in de auto en rijden maar weer.

We rijden via Tower Junction richting de noordoost ingang. Daar is het weer raak, allemaal auto' op de weg. Ik probeer hem zo snel mogelijk aan de kant te zetten en zie nog net een grote bruine... tja wat is het eigenlijk. Het was best groot, dus kan het een grizzly beer zijn of toch een bruine zwarte beer. Ja je hebt ze in vele kleuren en maten. Helaas, beer is over de richel gelopen en niemand heeft de moed om daar overheen te kijken. Camper maar weer in en rijden maar. Zo'n 25 meter verderop is een picknicplaats waar opeens mensen met hun camera's staan te zwaaien. De beer is aan het einde van de richel weer naar beneden gelopen en gaat weer in tegenovergestelde richting de heuvel af. Ik besluit onze camper direct stil te zetten, oeps nou doe ik het zelf ook. Met de telelens blijf ik samen met heel veel anderen op veilige afstand. Na de nodige foto's neemt Jolanda het van mij over en draai ik de camper op de parkeerplaats en zet ik de achtervolging in. Het beest trekt zich niets aan van alle mensen en keuvelt op zijn gemak verder, waardoor we allemaal uitgebreid de kans krijgen om hem vast te leggen. Na voldoende plaatjes te hebben geschoten nemen we afscheid van de stoet auto's en vervolgen onze weg naar de noordoost ingang. Daar zien we niet zoveel nieuws, de visarend zit nog op haar nest en de enorme kudde bizons staat verderop ook nog in het achterland.

We keren en gaan naar Mammoth Hotsprings. Dat is een geothermisch gebied waar heet water uit ondergrondse bronnen stroomt en hele mooie gekleurde terrassen vormt. Voordat we daar aankomen remt er een auto voor ons en als we omhoog kijken zien we nog net een beer over de rand van de berg kijken die twee meter boven ons ligt. We rijden door. Verderop staan er mensen aan de kant te kijken met verrekijkers. Snel de camper een parkeerplek op gestuurd en even zien. Er blijkt een zwarte beer met jong op de bovenliggende heuvel te lopen. Nog snel wat foto's genomen en toen was ze uit het zicht. Als het goed is loopt de heuvel verderop naar beneden en moet ze dus daar weer te zien zijn. De camper staat goed geparkeerd, dus besluiten we te voet de weg terug te lopen. Moeders was totaal niet bang en inmiddels had zich al weer een behoorlijke file gevormd. Ze stak over tussen alle auto's door en hop de grasweide op. Wat hebben we toen prachtige foto's kunnen maken. De teller van vandaag is blijven steken op 7 beren. Geen slechte score.

Uiteindelijk zijn we met enige vertraging aangekomen bij Mammoth Hotsprings. Het heeft op verschillende plaatsen mooi oranje gekreurde terrassen, al geeft een foto uit 1977 aan dat de terrassen vroeger veel uitgebreider waren. Veel is inmiddels uitgedoofd. We hebben nog tijd over en we willen de Grand Prismatic Spring nog wel eens weer zien. Dit is een enorme heetwaterbron met een diameter van 110 meter. Middenin zijn de kleuren diep blauw en verlopen dan naar lichtblauw, groen, geel en oranje. We waren van plan een foto te nemen vanaf een heuvel vanwaar je de hele bron kunt overzien. Dat is niet een officieel pad en omdat veel mensen dat toch stiekem deden hebben ze besloten een officieel pad aan te leggen. Helaas is dat in 2020 klaar en we hebben gehoord dat er in de tussentijd streng gehandhaaft wordt. Maar voordat we het Midway Geyser Basin bereiken, belanden we in een hele lange file. Geen beren dit keer, maar wegwerkzaamheden. De file is zo lang dat we besluiten te keren. Jolanda stuurt de camper een parkeerplaats op om er aan het einde weer vanaf te rijden de andere kant op. Even nog een keer achteruit, wat hebben die dingen een grote draaicirkel, en een vriendelijke medecamper laat ons oversteken. We houden het vandaag voor gezien.

Na het eten zijn we nog even richting de oostingang gereden waar we in 2011 naar binnen gingen. We hopen nog een grizzly te zien, maar het wordt een yellow-bellied marmot. Een marmot met een gele buik dus... Ook leuk.
Nog een doucheje op de camping en welterusten.

Mammoth Hot Springs