Vanmorgen zijn we om 5 uur vanaf huis vertrokken. Zo zijn we mooi op tijd voor onze vlucht van 9:50 met de KLM. We worden gebracht, dus voor vertrek nog even een lekker bakkie doen. Helaas was het panorama restaurant nog niet open.
Eerst de koffer maar eens afleveren aan zo'n zelfservice automaat. Die had er niet veel zin in. Het kofferlabel werd tot twee keer toe niet afgegeven. Dan maar naar een ander apparaat. Later meer hierover...
Nadat we afscheid hebben genomen van Jolanda haar ouders gaan we op weg naar de douane. Altijd weer een gedoe, schoenen uit, alles uit je zakken en electronica uit de tassen en in een bakje doen. Ook onze uitgebreide fotorugzak werd aan een aparte inspectie onderworpen. Alles werd weer zeer efficient door de beveiliging afgehandeld. Daarna door naar de paspoortcontrole. Ook de douane is tegenwoordig geautomatiseerd. Zelf je pas in de lezer doen en tegelijk wordt er een foto van je genomen. Er komt geen douanier aan te pas.
Eerst de koffer maar eens afleveren aan zo'n zelfservice automaat. Die had er niet veel zin in. Het kofferlabel werd tot twee keer toe niet afgegeven. Dan maar naar een ander apparaat. Later meer hierover...
Nadat we afscheid hebben genomen van Jolanda haar ouders gaan we op weg naar de douane. Altijd weer een gedoe, schoenen uit, alles uit je zakken en electronica uit de tassen en in een bakje doen. Ook onze uitgebreide fotorugzak werd aan een aparte inspectie onderworpen. Alles werd weer zeer efficient door de beveiliging afgehandeld. Daarna door naar de paspoortcontrole. Ook de douane is tegenwoordig geautomatiseerd. Zelf je pas in de lezer doen en tegelijk wordt er een foto van je genomen. Er komt geen douanier aan te pas.
Aangekomen bij de gate werd er op een scherm aangegeven dat Jolanda zich moest melden bij de balie. Wat nu weer? Bleek tijdens de kofferafgifte toch door de apparatuur 2 keer extra een koffer ingecheckt te zijn. Vier koffers dus bij ons. Dat moet natuurlijk dan wel afgerekend worden. Nadat dit misverstand uit de wereld was geholpen en we toch echt maar 2 koffers bij ons hadden, was Jolanda nog niet klaar. Ze was in de prijzen gevallen. Ze was uitverkoren om onderzocht te worden op drugs. Ze gaan dan met een "swap" langs je kleding en die wordt dan in een detecor gestopt. Gelukkig, ze gebruikt niet stiekem drugs.
We stonden redelijk vooraan in de rij, maar inmiddels was het halve vliegtuig ingestapt. We zitten lekker met z'n tweeen achterin het vliegtuig.
We stonden redelijk vooraan in de rij, maar inmiddels was het halve vliegtuig ingestapt. We zitten lekker met z'n tweeen achterin het vliegtuig.
De vlucht is goed verlopen en 11:35 uur plaatselijke tijd landen we op San Francisco Airport. Nog even door de US Border Control en dan met de koffers naar de taxi. Die bracht ons in een half uur voor 45 dollar naar ons hotel de Best Western Americania. We hebben een mooie ruime kamer en dat is voor San Francisco bijzonder. Hotels zitten daar vaak in oude monumentale panden, maar hebben daardoor vaak kleine kamers.
Vanmiddag zijn we nog even naar Pier 39 gelopen en hebben daar een hamburger gegeten. Daarna weer terug naar het hotel omdat we nu toch wel moe zijn. Wat ons opvalt is de toename van het aantal dakloze mensen ten opzichte van 2013. Wat een ellende op straat. We hebben niet het idee dat het onveilig is, maar het is niet echt een visitekaartje voor een stad. Het is hier nu 19:00 uur en dat betekent dat we nu al 24 uur op de been zijn. Vooral Jolanda is nu op, ook al heeft ze wel wat geslapen in het vliegtuig. Ik denk dat als ik ga liggen het licht ook wel uit gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten